پيام
+
خداي من سلول به حدي كوچك بود كه فقط چند تا بچه مي توانستند روي زمين نشسته يا جابه‌جا شوند. سلول بسيار سرد و بدون فرش و پنجره بود.
«هر ساعت مأمورين امنيتي در سلول را باز مي كردند و سه يا چهار زنداني ـ چه مرد يا كودك ـ را براي شكنجه كردن، با خود مي بردند.»
* هاتف *
90/10/20
اجتماعي *
«تحمل چنين وضعي براي جوان تر ها بسيار مشكل بود. آن ها از وحشت مي لرزيدند و فرياد مي زدند. فضاي سلول غير قابل تحمل تر مي شد و كف سلول خون آلودتر مي گرديد.»
«اوسط شب مأمورين امنيتي آمدند و سه كودك ديگر را با خود بردند. ليكن از آن جايي كه با آنان به طور وحشيانه اي رفتار شده بود، اين كودكان را به بيمارستان نظامي منتقل
اجتماعي *
كردند. البته روشن بود كه مقامات نمي خواستند آنان در چنين وضعيتي بميرند. يكي از آنان به ما گفت: «پزشكي در همان بيمارستان به مأمورين امنيتي گفته بود كه ديگر آن ها را شكنجه ندهند، چون اين بار تاب تحمل آن را نخواهند داشت.»
اجتماعي *
كاميون هاي روسي پنجاه و هفت جسد كودك عراقي را كه بر اثر شكنجه هاي وحشيانه قرون وسطايي رژيم بعث چشمانشان از كاسه درآمده و رنگشان بر اثر خون ريزي شديد سفيد شده بود، به سوي شهر سليمانه حمل مي كردند.
اجتماعي *
روزنامه ي آبزرور چاپ لندن در روز 15 مارس 1987 با انتشار اين مقدمه در گزارش پيرامون كشتار كودكان در عراق بر افشاي جنايات رژيم صدام در بازداشت و شكنجه ي كودكان و نوجوانان مناطق كرد نشين اين كشور پرداخته است. اين گزارش به قلم «هدگا گراهام» نويسنده‌ي اين روزنامه به رشته ي تحرير در آمده بود كه، در محافل خبري دنيا بازتاب وسيعي به همراه داشت. متن اين گزارش را با هم مي خوانيم:
اجتماعي *
*مقام دولت عراق اخيراً پنجاه و هفت جعبه را كه توسط كاميون هاي «رايت» (وسايل نقليه عظيم الجثه ساخت شوروي) حمل مي گرديد، به «سليمانيه» شهر كرد نشين عراق باز گرداندند در هر يك از اين جعبه ها جسد يك كودك قرار گرفته بود كه چشمانشان از كاسه درآمده و رنگشان ظاهراً به خاطر خون ريزي شديد سفيد شده بود.
اجتماعي *
اجساد اين كودكان به وابستگان شان تحويل داده نشد و آن ها مجبور شدند با دفن آنان در يك گور دست جمعي موافقت نموده و 150 دينار به عنوان هزينه ي كفن و دفن پرداخت كنند.
اجتماعي *
سازمان عفو بين الملل خواهان يك اقدام عاجل در مورد حادثه مزبور گرديد و هفته گذشته نيز در اجلاس كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو بيانيه اي را صادر نمود. اين 57 كودك از جمله 300 تا 500 كودكي بودند كه توسط دولت عراق بين اواخر سپتامبر تا اواسط اكتبر 1985 از شهر كردنشين سليمانه براي بازجويي دست چين شده‌اند. بر اثر منابع كردها، بعضي از اين كودكان آزاد شدند ليكن هنوز از
اجتماعي *
سرنوشت 350 كودك ديگر خبري در دست نيست.
سازمان عفو بين الملل كه در آن موقع درخواست بدون نتيجه ز ازاي از دولت عراق در مورد آزادي آن ها به عمل آورده بود، معتقد است كه كودكان مزبور ظاهراً به عنوان گروگان گرفته شده بودند تا وابستگان اين افراد، به ويژه «فراريان از خدمت» و «اعضا سازمان هاي چريكي كرد» خود را تسليم مقامات عراقي كنند.